JEGO WIELKA MIŁOŚĆ (1936)
Melodramat
Reżyseria
Stanisława Perzanowska
Mieczysław Krawicz
Wytwórnia
BLOK-MUZAFILM
Zarys fabuły*
Konstanty Kurczek jest starym, niespełnionym aktorem, zmuszonym przed laty, po bankructwie teatru, w którym grał, podjąć pracę suflera. W teatrze jest obiektem żartów i drwin. Zapomnienie od bolesnej rzeczywistości znajduje w swej wielkiej pasji - 'miłości' do cesarza Napoleona. Bibeloty poświęcone wielkiemu Francuzowi wypełniają całe jego mieszkanie. Gdy dowiaduje się o romansie swojej młodej żony Ludwiki z aktorem Grywiczem, udaje się do jego mieszkania, błagając go o zerwanie tego związku. W trakcie rozmowy, gdy Grywicz z premedytacją upokarza starego aktora, i kierując w jego kierunku broń, sugeruje mu odebranie sobie życia, ten doprowadzony do ostateczności zabija go. W przygotowywanym od dawna przedstawieniu „Napoleon” Grywicz miał zagrać główną rolę. Tę powierza teraz dyrektor Kurczkowi, który wcześniej zastępował chorego Grywicza na próbach. Jest to rola jego życia, odnosi ogromny sukces, a przedstawienie cieszy się niesłabnącym powodzeniem. Jednak w aktorze, po spotkaniu z matką Grywicza, następuje przełom. Targany uczuciem winy z powodu śmierci jej syna, popada w obłęd…
W rolach wiodących
| Stefan Jaracz | Konstanty Kurczek |
| Lena Żelichowska | Ludwika, żona Kurczka |
| Tadeusz Olsza | aktor Wiktor Grywicz |
W pozostałych
| Lala Górska | Jaś, syn Kurczków |
| Zygmunt Chmielewski | dyrektor „Teatru Rozmaitości” |
| Jacek Woszczerowicz | Karol Asten, autor sztuki „Napoleon” |
| Stanisław Sielański | Feluś, fryzjer w teatrze |
| Henryk Kubalski | inspicjent w teatrze |
| Tekla Trapszo | matka Grywicza |
| Feliks Chmurkowski | minister |
| Ziemowit Karpiński | asystent ministra |
| Maria Chmurkowska | aktorka |
| Maria Żabczyńska | aktorka |
| Zofia Grabowska | aktorka, Józefina w sztuce „Napoleon” |
| Wanda Jarszewska | aktorka Rozelli |
| Amelia Rotter-Jarnińska | aktorka, księżna Lichtenstein w sztuce „Napoleon” |
| Michał Znicz | aktor Szypułko |
| Stanisław Bryliński | aktor |
| Paweł Owerłło | aktor Grądzki, generał w sztuce „Napoleon” |
| Jerzy Chodecki | aktor |
| Stanisław Daniłowicz | aktor |
| Jerzy Sulima-Jaszczołt | aktor |
| Henryk Małkowski | aktor |
| Juliusz Łuszczewski | aktor |
| Kazimiera Horbowska | widz w tetrze |
| Bożena Alesso | widz w tetrze |
| Jadwiga Bukojemska | widz w tetrze |
| Kazimierz Wilamowski | widz w tetrze |
| Roman Dereń | szef kelnerów na bankiecie |
| Stanisław Grolicki | redaktor |
| Stefan Hnydziński | mężczyzna na bankiecie szukający Kurczka |
| Henryk Rzętkowski | gospodarz w knajpie |
| Ryszard Misiewicz | kelner w knajpie |
| Wincenty Łoskot | gość w knajpie |
| Józef Kondrat | cwaniak w knajpie |
| i inni |
Oprawa muzyczna
Muzykę skomponował Henryk Wars, autorem słów piosenki „Nie ma nic piękniejszego od miłości”, której melodia jest motywem przewodnim filmu, jest Emanuel Schlechter.
Piosenka
Nie ma nic piękniejszego od miłości
śpiewa
Lena Żelichowska
Tylko słaby przed miłością ucieka
Tylko słaby mówi o niej jak wróg
Człowiek mocny, gdy miłość swą dostrzeże z daleka
To dobiega i pada do nóg
Nie ma silniejszego nic od miłości
Nie ma jak kochaną być dzień i noc
Czuć wokoło siebie żar namiętności
Pożądanie, i siłę i moc
Nie ma silniejszego nic od miłości
Żarem płonie z oczu twych, z twoich lic
Spala ogniem, który tkwi
W twojem sercu, we krwi
Kochasz wtedy, więcej nic
Więcej nic
Ciekawostka*
W końcowej sekwencji filmu możemy zobaczyć fasadę Teatru Polskiego w Warszawie przy ulicy Kazimierza Karasia. Budynek ten jest hipotetycznym miejscem akcji filmu (w fabule pojawia się nazwa: „Teatr Rozmaitości”).
* zakładka ‘Wstęp’